Van het kind dat weer uit de boot viel is het eerste in een reeks van drie 'letterboeken': "prille lezers worden op speels wijze vertrouwd gemaakt met de verschillende schrijfwijzen van de letters van het alfabet" (achterflap). Enkele letters zijn geselecteerd, en deze blijken de naam te vormen van het kind dat bij het begin van het verhaal geen naam heeft, het kind dat de wereld van het schrift ontdekt en in haar leefwereld overal de naam van haar broer Tom ontdekt (tomaat, tompoes, tombola), maar nergens die van haar. Daarom gaat ze op zoek naar haar naam, vergezeld van een man die ook niet meteen een identiteit krijgt. Ze gaan de berg op, en het gaat 'ssst' naar 'aaaah', 'ín' de vuilnisbak en 'laag' enz. En zo worden de 's', de 'a', de 'l', de 'i', de 'e' en de 'b' ontdekt en telkens uitgebreid verkend: de letters worden uitgesproken door het kind, de echo klinkt, de man zegt ze na, en telkens wordt een letter in een andere schrijfwijze geschreven. En ook in de tekeningen komen de letters meer of minder expliciet terug: dat is zoeken geblazen voor de lezers. Maar gemotiveerd zullen ze zijn: omdat ze sowieso in een fase zitten dat ze in hun leefwereld op zoek gaan naar 'hun' letters (en ze meten de 'waarde' van hun eigen naam af aan hoe vaak ze hun letters tegenkomen), en omdat ze met de man de naam van het meisje willen ontdekken. Is het Isa? Elisa? Het is Isabel! En dan blijkt het haar papa te zijn die meegegaan is op haar zoektocht naar haar naam, naar zichzelf. Een heel origineel verhaal, dat veel meer is dan alleen maar confrontatie met lettertekens. Het is een boeiend verhaal, met plaats voor gevoelens, eigentijds en kindvriendelijk geïllustreerd (volledige linkerpagina's) door Riske Lemmens, dat perfect inspeelt op de ontluikende geletterdheid van eerste lezers. Het boekje is geschreven in AVI 2. Voor zwakkere lezers kan het wat lang zijn, maar je kan ook stoppen na enkele letters en de verrassing voor de volgende dag houden. En de schrijfster heeft de gelegenheid niet laten liggen om kinderen aan te zetten tot verder experimenteren met de letters van i-s-a-b-e-l, maar ook met hun eigen naam. [Marleen Colpin] Verberg tekst